Log in

Op zoek naar een cursus?

Gebruik dan de cursuszoeker.

Zoek je cursus

Mogelijkheden

Type Muziek individueel
Docent Diverse docenten mogelijk
Locaties
Eemhuis ICOON Hoogland

Prijs

Kind
€ 840,00 (35 x 25min)
Jongeren
€ 840,00 (35 x 25min)
Volwassen
€ 1.015,00 (35 x 25min)

Je kunt je lesduur verlengen bij inschrijving, per 5 min is dat € 168,- of € 203,- op jaarbasis.

Vioolles

Vioolles in Amersfoort

Wil je graag viool leren spelen en ben je op zoek naar vioolles in Amersfoort? Dan ben je bij onze Muziekschool aan het goede adres. De viool is net als de overige strijkinstrumenten vooral bekend uit de klassieke muziek. Als je viool speelt kun je ook meespelen in een klassiek orkest of een kamermuziekensemble. Als je nog twijfelt of de viool bij jou past, doe dan eerst een gratis proefles.

Over vioolles

Jonge kinderen kunnen bij ons vanaf 5 jaar beginnen met viool leren spelen in de schakelklas viool: een hele mooie manier om in een klein groepje de basis van het vioolspelen te leren en daarnaast aan de algemene muzikale vorming te werken. Met de schakelklas zorg je voor de ideale start van het leren bespelen van de viool!

Vanaf ongeveer 7 jaar kunnen kinderen starten met reguliere vioolles. In het eerste lesjaar krijgen de leerlingen bij voorkeur twee maal per week les: een individuele les en een groepsles waarin het accent ligt op samenspel. De minimum/maximum leeftijd voor de eerstejaars groep is afhankelijk van het advies van de viooldocenten.

Het lesgeld voor viool is voor kinderen hoger dan voor de overige instrumenten. Dat komt door de lestijd die standaard 5 minuten langer is.


Viool leren spelen door oefenen

Natuurlijk hoort dagelijks oefenen bij het leren bespelen van de viool. Het is belangrijk dat je elke dag even speelt en naarmate je wat verder bent, wordt dat wat langer. Voor kinderen is het een goed hulpmiddel een vaste tijd per dag te reserveren. Positieve aandacht van de ouders of omgeving werkt zeer stimulerend! Hoe je kunt oefenen en hoe lang wenselijk is hoor je van je docent.


Wat kost vioolles?

De kosten van vioolles hangen af van de leeftijd van de leerling, het aantal minuten les dat je les wilt krijgen en de frequentie van de vioollessen. De Muziekschool hanteert een standaard van 25 minuten les per week, waarbij je zelf lesminuten bij kunt kopen. Kinderen en jongeren die viool willen leren spelen krijgen standaard 30 minuten les. De kosten daarvan zie je in het blok aan de linkerzijde. Een overzicht van de kosten vind je op de pagina met tarieven.

Heb je nog vragen?

Je kunt altijd contact met onze klantenservice opnemen om te overleggen of een vraag te stellen.

'Ik ervaar zoveel inspiratie hier'

Lees het verhaal van Simone

alles wat je moet weten over muziekles bij ons

Wat kost muziekles? Kan ik een instrument huren? Heb je een laag inkomen?

Laat je inspireren!

Violist Janine Jansen

speelt een gedroomd Fauré

De liefde tussen Min Kym en haar viool

is duidelijk te horen

Samenspel & orkesten

gratis als je muziekles bij ons hebt!

Veelgestelde vragen

Voor een proefles heb je geen eigen viool nodig. Als je verder gaat met lessen is het wel handig om een viool te kopen of te huren. 

 

lees meer over huurinstrumenten

Wij raden aan om iedere dag minimaal 20 minuten te oefenen. Soms een dag overslaan is natuurlijk niet erg.

Het korte antwoord op deze vraag is: een aantal maanden tot je hele leven. Na een half jaar kunnen de meeste leerlingen een mooie klank strijken, noten lezen en een aantal eenvoudige liedjes spelen. Naarmate je langer les hebt en meer oefent, word je een betere violist. Van ervaren violisten is bekend dat ze duizenden uren hebben gespeeld om te komen waar ze nu zijn. Het hangt dus ook van je eigen ambitie af.

Onze docenten

Marjanne Heus

Meer info

Marjanne Heus

‘Ik wilde als meisje viool spelen nadat ik het Dubbelconcert van Bach hoorde. Als ik dat op een gegeven moment samen met een leerling kan spelen, is de cirkel voor mij weer rond’

Achtergrond

• Marjanne studeerde aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag, in de vooropleiding bij Qui van Woerdekom en hoofdvak bij Jacques Holtman en Leo Boelens.
• Vanaf 1988 is ze als viooldocent verbonden aan Scholen in de Kunst.
• Samen met Stieneke Nagel geeft ze ook de groepslessen viool. 

Als musicus 

‘Bij mijn afstuderen zei de commissie: “Wij zien in jou een hele goede docent.” Woest was ik!  Dat wilde ik niet horen: ik was uitvoerend musicus, remplaceerde in de orkesten. Ik wilde zelf spelen. Later realiseerde ik me dat het om een extra kwaliteit ging en dat het klopte. Ik heb me altijd al graag verdiept in methodiek en ik wil niets liever dan leerlingen liefde voor muziek overbrengen.’  

Als docent 

‘Volgens mij ben ik heel enthousiast. En doelgericht. Ik heb voor ogen wat ik wil dat mijn leerlingen kunnen na één jaar, maar ook na zeven jaar. Ik begeleid ze vaak van hun 8e tot hun 18e, een belangrijke periode in hun leven. Muziek raakt je hart, dus al ze ergens mee zitten, hoor ik dat vaak. We kunnen dat bespreken, of juist niet, dan helpt lekker muziek maken.’ 

Methode 

‘In mijn praktijk komt alles samen wat ik zelf heb meegekregen. Mijn eigen leraar, Qui van Woerdekom heeft hier in Amersfoort de groepslessen opgezet, in combinatie met individuele lessen, zoals we dat nog steeds ideaal vinden. Zijn methodiek is de basis voor onze vioollessen. Het belang van een goede houding heb ik van hem overgenomen. Ik ben zelf in de vooropleiding door Qui “recht gezet”, zoals hij dat noemde. In dat jaar werd de basis nog eens in sneltrein tempo overgedaan. 

Kodály 

Muziek maken begint voor mij met innerlijke klankvoorstelling en met zingen. Dat heb ik ook van vroeger meegekregen. Op school hadden we een leraar die werkte met de Kodaly methode [hyperlink] en thuis zongen we ook veel. Die basis draag ik over. We hebben onlangs als docenten een Kodály-cursus gevolgd. Elementen daarvan integreer ik in de groepsles.’ 

De vioolles 

‘Mijn leerlingen krijgen een klassieke scholing. Tijdens de lagere school probeer ik flink, voorwaarts mars, vooruit te komen. Veel techniek, aan de hand van leuke stukjes en samenspel. Als dan de puberteit begint, moet ik meestal gas terugnemen: “wegens verbouwing gesloten”. Dat is niet erg, we hebben al veel geïnvesteerd. Als ze met populaire muziek aankomen, ga ik daar graag in mee. Op een gegeven moment realiseren ze zich dat er weer oefeningetjes nodig zijn om verder te komen.’  

Studeren 

‘Ik verwacht dat mijn leerlingen studeren. Als ze jong zijn, kunnen ouders helpen discipline aan te brengen, ze stimuleren te beginnen, samen een vast moment bepalen. Ik betrek hen er graag bij door bijvoorbeeld videootjes van de les te sturen. We hebben boeken met meespeel cd’s, dat motiveert ook voor thuis en leert de kinderen goed luisteren.’ 

Geluksmomenten… 

‘Ik wilde als meisje viool spelen nadat ik het Dubbelconcert van Bach hoorde. Als ik dat op een gegeven moment samen met een leerling kan spelen, is de cirkel voor mij weer rond’ 


Jan Schoonenberg

Meer info

Jan Schoonenberg

'Ik wakker graag de passie voor muziek bij anderen aan'

Kun je iets vertellen over hoe jij lesgeeft?

“Iedere leerling heeft zijn eigen leerroute en tempo bij het ontdekken en leren bespelen van de (alt-)viool. Daar ligt voor mij de uitdaging. Geduld en een lange adem zijn belangrijke aspecten bij het lesgeven. Het gaat erom niet alleen de leerling te volgen, maar ook om uitdagingen te verzinnen om ze te blijven stimuleren en motiveren. Dat doe ik door ze te laten ervaren wat muziek je brengt en door muziek(stijlen) te kiezen die bij hen passen. De leerling leert niet alleen de (alt-)viool te bespelen, maar het instrument vormt de leerling ook. Uitgangspunt blijft dat je probeert elke leerling zo goed mogelijk viool te leren spelen, zodat ze hun leven lang met plezier muziek kunnen maken.”

Wat voor soort leerlingen zijn bij jou op hun plek?

“Ik geniet van alle leerlingen, van jong tot oud. Maar ik heb wel een zwak voor bijzondere leerlingen die het soms even lastig hebben, die minder mee kunnen komen op school of niet in geijkte hokjes passen. Dan zoek ik een passende leerroute om ervoor te zorgen dat ook zij speelplezier ervaren. Dat ze zich gezien voelen. Ik vind het fijn iets te betekenen in de ontwikkeling van de gevoelswereld van mensen. Als ik aan hen mijn liefde voor musiceren kan overdragen, ben ik tevreden.”

Wat geeft jou energie bij het lesgeven?

“Ik geef al les vanaf het moment dat ik op het conservatorium zat. Het past bij me, ik heb er plezier in. Eerst combineerde ik het met mijn carrière als professioneel uitvoerend musicus, maar toen dat praktisch lastiger werd, richtte ik me volledig op het lesgeven en dirigeren van orkesten. Het mooiste vind ik om de passie voor muziek bij anderen aan te wakkeren. Zodat ze voelen wat muziek met hen doet.”

Je begeleidt ook enkele orkesten. Wat leren ze daar?

“Als jonge violist zat ik ook in een orkest: een hele belevenis. Het is bijzonder om te ervaren, zeker in deze individualistische maatschappij, hoe je samen muziek en klank kunt maken. Het gaat om collectief bepaalde technieken leren en daarbinnen je eigen geluid laten horen. Je speelt echt samen, volgt elkaar, gunt elkaar een hoofdrol en hebt daar dan een goed gevoel bij. Ik vind het van belang dat muzikanten zich thuis voelen in een orkest. De harmonie van samen muziek maken, zorgt ervoor dat je je even onderdeel voelt van die mooie muziekfamilie.”

Wist je dit al over Jan?

Behalve dat zijn leven vooral om muziek en cultuur draait – en hij getrouwd is met een violiste en Scholen in de Kunst-collega Marjanne Heus – is hij ook sportief. Hij badmintont graag en je kunt hem in het bos tegenkomen op zijn mountainbike.

Achtergrond

Jan Schoonenberg kreeg zijn eerste vioollessen in Arnhem, waarna hij altviool studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij José Stordiau, Ferdinand Erblich en Nobuko Imai. Hij rondde daar zijn docerend en uitvoerend musicus studie af. Hij speelde jaren in het Residentie-orkest, Radio Filharmonisch Orkest, Radiokamerorkest en als solo-altist in het Fryskorkest. Daarnaast speelde hij in diverse ensembles, zoals het Combattimento Consort Amsterdam, Schönberg-Ensemble, ASKO-Ensemble, Nieuw Ensemble en het Willem Breuker Kollektief. Nu werkt hij als viool- en altviooldocent en dirigent van het Jeugd- en Symfonieorkest bij Scholen in de Kunst en in zijn eigen praktijk bij het Arnhems Interscholair Orkest en Musica Montana in Amersfoort.

Sabine van Lier

Meer info

Sabine van Lier

‘Als de leerling ineens voelt: Aha, nu heb ik het!’

Achtergrond

• Sabine begon als meisje van vijf haar vioollessen bij Mea Fontijn op het Rotterdams Hellendaal Vioolinstituut.
• Ze haalde haar bachelor aan het Conservatorium van Utrecht bij Chris Duindam en studeerde in 2016 af voor haar master in Bremen bij Thomas Klug.
• Ze speelt geregeld mee in verschillende orkesten waaronder het Ciconia Consort en Het Promenade Orkest.
• Sabine maakt veel kamermuziek en heeft onder meer een vast duo met celliste Elisabeth Schijns, duo Sael. 

Als docent

‘Mijn eigen docenten hebben me altijd meegesleept in hun liefde voor de viool en in het plezier van muziek maken. Het voelt zo goed dat nu over te dragen. Het is een fantastisch beroep, maar ook als hobby is muziek maken geweldig! Volgens mij ben ik als docent geduldig en ook wel lief. Ik hoor graag wat leerlingen leuk vinden om te doen. Ik heb bijvoorbeeld iemand die altijd klassiek speelde, maar nu wat meer pop- en jazzachtige muziek wil spelen. Dan ga ik daar in mee. Uiteindelijk hoop ik dat leerlingen zich leren uiten in muziek, dat ze hun creativiteit en gevoelens vrijlaten. Ik leer ze daarom van begin af aan nadenken over wat ze willen, ik vraag naar hun ideeën over een muziekstukje. Is het vrolijk? Of klinkt het somber? Laat dat dan maar horen!’  

De vioolles

‘Ik begin met jonge kinderen meestal zonder boek. Eerst trainen we het gehoor en een goede houding. We zingen liedjes, doen ritmespelletjes en stokoefeningen. Langzaam beginnen we met de viool erbij voor het tokkelen van de liedjes. Ik vind het belangrijk dat kinderen eerst goed leren luisteren en naspelen als ik iets voorspeel, noten leren lezen komt pas wat later. Samenspelen is een essentieel onderdeel van de lessen. Samen met Marjanne Heus geef ik de eerstejaars groepslessen, die sluiten aan bij de individuele lessen. Zo ervaren kinderen meteen het plezier in samen muziek maken. In de jaren daarna is er voor iedereen de mogelijkheid dit plezier vast te houden in de verschillende orkesten hier op school.’ 

Oefenen

‘Tijdens de les probeer ik leerlingen te stimuleren thuis regelmatig te oefenen om zo verder te komen. Ik hoop dat ouders jonge kinderen helpen elke dag wat doen, anders heb je niet zo veel aan de les. Daarvoor hoef je als ouder echt geen muzikant te zijn. Toen ik zelf klein was, moesten mijn ouders er ook een beetje achteraan zitten. Als docent merk je echt of kinderen thuis een beetje hulp krijgen. Soms geef ik bij het huiswerk een weekschema. Met voor kleine kinderen een taakjeslijst die ze kunnen afvinken. Dat maakt het vaak leuker.’ 

Geluksmomentjes…

‘Als we bijvoorbeeld heel lang werken aan een techniekoefening en ineens voelt de leerling: Aha, nu heb ik het! Of als leerlingen een stuk zo goed beheersen dat er echt ruimte ontstaat voor muzikaliteit – het plezier dat ze er dan in krijgen!’  


Stieneke Nagel

Meer info

Stieneke Nagel

‘Dat was mooi hè! Nog een keer?!’

Achtergrond

• Stieneke kwam als 15-jarige in de jong talentklas van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Qui van Woerdekom.
• Vanaf 2001 begon ze haar Bachelor aan hetzelfde Conservatorium bij Jaring Walta en Peter Brunt. Tijdens haar master aan het Conservatorium in Utrecht bij Joyce Tan specialiseerde ze zich in de vioolmethodiek.
• Stieneke nam deel aan de methodiekklas in de dvd-serie ‘Vioolmethodiek’ die Qui van Woerdekom maakte in opdracht van het KC Den Haag .
• Vanaf 2007 is ze verbonden aan Scholen in de Kunst.
• Naast het geven van de individuele lessen begeleidt Stieneke samen met Klaske de Haan het Juniorenorkest van Scholen in de Kunst. 

Als docent

‘Lesgeven vind ik heel erg leuk. Toen ik na mijn afstuderen in orkesten speelde, keek ik vaak naar de violisten om me heen. Dan bedacht ik voor wie welke oefening geschikt zou zijn. Spelen is ook heerlijk, en belangrijk om te blijven doen, zodat ik blijf ervaren wat ik aan mijn leerlingen overdraag. Voor mij is het veel waard dat ik met kinderen mag werken, hen kan onderwijzen.’  

Ik wil mijn leerlingen natuurlijk de liefde voor de viool bijbrengen, maar ik zie het ook als mijn taak om ze te enthousiasmeren voor klassieke muziek in het algemeen. Ook wil ik ze graag meegeven hoe waanzinnig leuk het is om samen te spelen, in een orkest, in kamermuziekverband of samen in de les. Als ze dat in hun hart sluiten, dan blijft muziek voor altijd bij hen.

Daarnaast leren ze nog zoveel meer: oefenen en doorzetten in een tijd van appjes sturen en hup, meteen resultaat hebben. Het besef dat je soms eindeloos moet herhalen voordat je iets bereikt, maar dan ook verrast kunt worden door het resultaat. Dan laat ik ze iets spelen dat ze even geleden heel moeilijk vonden: “Weet je nog...? En kijk eens hoe makkelijk het nu gaat!” Ze zullen altijd iets hebben aan dat bewustzijn.

De lessen zijn vrolijk en gezellig en ik probeer mijn enthousiasme zo goed mogelijk over te brengen op de leerlingen. Waar nodig ben ik strikt en wijs ik leerlingen op de afspraken. Viool leren spelen vereist namelijk discipline en het is van belang dat meteen de juiste techniek wordt geleerd. Soms is het dan nodig om te zeggen: die hand moet gewoon zo, dit loopje studeer je op deze manier en wat in het schriftje staat, doe je gewoon – klaar. Dat klinkt misschien streng, maar volgens de kinderen is het vooral duidelijk.’

Methode

‘Toen ik als 15-jarige bij vioolpedagoog Qui van Woerdekom mijn lessen vervolgde, viel er nog heel veel te leren. Bij hem ontwikkelde ik heel bewust een goede basistechniek. Later leerde ik die bij Joyce Tan steeds meer toepassen in dienst van de muziek. Deze basis wil ik de kinderen ook meegeven: met de juiste techniek de vertaling maken naar de muziek. Als mijn leerlingen sterker of zachter willen spelen, weten ze wat ze moeten doen met hun streek. Als ze willen vibreren kunnen ze meer dan alleen een beetje ‘wiebelen’.’ 

Groepsles en individuele vioolles

‘In het eerste jaar hebben de kinderen elke week zowel groepsles als individuele les. In de groeples leren we de kinderen muziek maken vanuit het innerlijk gehoor: we spelen niet alleen viool, we zingen, we bewegen, we doen technische oefeningetjes, spelletjes en we leren noten lezen. Tijdens de individuele les werken we dat verder uit naar de behoefte van het kind. Na het eerste jaar zijn er veel mogelijkheden om op steeds hoger niveau door te gaan met samenspelen. Dat is echt de meerwaarde van Scholen in de Kunst. Alle kinderen mogen vanaf het eerste jaar in het Juniorenorkest spelen en stromen daarna door naar het volgende orkest. Alles binnen één school, dat is echt uniek. Voor mijzelf is ook de samenwerking met collega’s belangrijk: het regelen van samenspelen, elkaar scherp houden en geïnspireerd raken door elkaar.’  

Studeren

‘De motivatie voor vioolspelen komt uit het kind en samen met ouders haak ik daarop in. Ik probeer in de les genoeg mooie momenten te creëren waarop kinderen voelen dat ze iets leren waar ze thuis mee aan de slag willen en kunnen. Ik zoek materiaal dat bij hen past en dat voor hen leuk is om mij na een week weer te laten horen. Ook leer ik ze zelfstandig studeren. Voor thuis kunnen ouders zoeken welke benadering bij hun kind past: bij sommige kinderen werkt het als ouders zeggen: “Ik ga nu koken, werken, of stofzuigen, dan ga jij vioolspelen en doen we daarna samen gezellig boodschappen.” Anderen vinden het juist fijn als je met een kop thee naast ze gaat zitten.’ 

Geluksmomentjes…

‘Als ik samenspeel met een leerling en we ineens echt muzikale zinnen kunnen maken – dat de leerling mij dan aankijkt en zegt: “Dat was mooi hè! Nog een keer?!” Of, aan het eind van elk jaar, als de eerstejaars met z’n allen ‘solospelen’, met het Juniorenorkest. Dan staan ze daar op een rijtje zo ontzettend hun best te doen, in mooie jurkjes en jasjes, en dan spelen ze drie complete liedjes. Na afloop allemaal hyper. Als ik dan terugdenk aan hun eerste les, toen ze niet wisten hoe de viool op hun schouder moest… Dan voel ik me bevoorrecht dat ik kinderen zo’n mooie ervaring mee kan geven.’ 

Marguerite de Waal

Meer info

Marguerite de Waal

‘Dat toverachtige, daar gaat het om’

Achtergrond 

• Marguerite studeerde viool aan het Utrechts Conservatorium, bij onder meer Emmy Verhey, Eeva Koskinen en ze nam deel aan de masterclasses van Viktor Liberman.
• Sinds 1987 geeft ze les bij Scholen in de Kunst.
• Marguerite speelt regelmatig in de beroepsorkesten en maakt graag kamermuziek in een duo of trio.

Als docent

‘Liefde voor muziek, plezier in muziek maken, dat wil ik mijn leerlingen bijbrengen. Vioolles is vaak een mijlpaal in de week, een vast gegeven. Op school gaat alles volgens een stramien, met de regels van taal en rekenen. Het is mooi als kinderen daarnaast even in een andere wereld zijn. Muziek is een wereld van gevoel, fantasie en optimisme. Ik streef er dan ook naar dat mijn leerlingen opgewekt de deur uitgaan. Maar ik kan ook streng zijn, zeker als jongeren naar het conservatorium willen.’

De vioolles

‘Als ik zie wat er in een kind zit, wil ik dat er heel graag uithalen. Dan ben ik heel geduldig. Ik zit niet zo vast aan een methode, maar kijk wat een kind aanspreekt. Voorspelen, naspelen, zingen, uitbeelden in muziek, noten lezen. Ik ben zelf opgeleid binnen de Russische vioolschool, ik houd van het zangerige spel en de warme vioolklank. Dat probeer ik over te brengen op mijn leerlingen, in combinatie met de praktische benadering van mijn pedagogiekleraar Qui van Woerdekom. Ik ga uit van het klassieke repertoire, maar als iemand Pirates of the Caribbean wil spelen, prima. Of musicalstukjes, vaak hebben die hele lastige ritmes, die gaan we dan uitzoeken, klappen totdat ze het voelen. Naast de individuele les hebben de strijkers in het eerste jaar ook groepsles ’

Studeren

‘Ik verwacht inzet en hoop dat de les zo inspirerend is dat de viool niet als een hockeystick voor een week in de kast belandt. In de les leer ik hoe mijn leerlingen het studeren aan moeten pakken. Ik begeleid veel op piano, dan klinkt het vaak zo leuk dat ze zin krijgen om thuis te studeren. Boeken met meespeel-cd’s, dat motiveert ook. En het helpt als ouders niet alles aan het kind overlaten, maar actief betrokken zijn, interesse tonen: “laat eens horen, wat heb je geleerd?” Liefst samen oefenen, maar in elk geval helpen herinneren, het is net als tandenpoetsen, gewoon doen.’

Geluksmomentjes…

‘Als we opeens echt muziek maken, buiten het metronomische om, als de timing en klankkleur zo is dat je kippenvel krijgt. Dat toverachtige daar gaat het om. Of als we samen heel erg moeten lachen.’

Toon meer docenten