Oriëntatiecursus, kinderen

Christine Vermeulen

‘Het stikt van de geluksmomentjes!’

Achtergrond
• Christine studeerde Muziektherapie en haalde daarna haar lesbevoegdheid als docent muziek
• Vanaf 2001 is ze verbonden aan Scholen in de Kunst 
• Christine geeft Muziekfabriek voor kinderen en ukelele-les voor volwassenen en kinderen
• Vanuit Scholen in de Kunst is ze docent muziek op verschillende basisscholen 
• In haar vrije tijd speelt Christine viool in een folk-punkband 

Als docent
‘Als ik iets van mezelf weet, is het dat ik ongelofelijk enthousiast ben, soms worden de kinderen in mijn groepslessen daar helemaal vrolijk-hieperdepiep van. Dan spreek ik mezelf soms even toe: rustig aan! Ik wil de kinderen zo graag laten ervaren hoeveel plezier je kunt hebben met muziek maken – hoe leuk het is om met elkaar te zingen, te spelen. Ik weet dat ik dan stiekem ook een heleboel andere dingen bij ze trigger. Ze leren bijvoorbeeld tegenstellingen in muziek herkennen zoals hoog-laag, kort-lang, hard-zacht, maat-ritme, zolang zij maar het gevoel hebben dat ze lol hebben in het muziek maken.’  

Muziekfabriek
‘Ik zorg voor veel afwisseling in de les, zodat ik de kinderen steeds trigger om erbij te blijven. Ik zing veel, ik laat ze zelf dingen verzinnen, muziekjes componeren, en soms geef ik een beetje theorie en we beginnen met noten leren lezen. Ik neem altijd een instrument mee waar we naar kijken en luisteren. We eindigen meestal met een muzikaal spelletje.’  

Ukelele-les
‘Ukelele wordt vaak gekozen door volwassenen die graag een instrument willen leren bespelen. Het is een toegankelijk instrument, waarmee je jezelf zingend kunt begeleiden en in korte tijd al echt muziek kunt maken. De ukelele-lessen zijn vooral in groepsverband in periodes van vijf weken. Maar ik heb ook individuele cursisten, voor korte of langere tijd. Het leuke is dat je in een aantal weken al veel kunt bereiken! Je redt jezelf al snel met een paar akkoorden. Er zijn bijvoorbeeld basisschooldocenten, die met de ukelele in hun klas kinderliedjes willen zingen en dat lukt wel na zeven weken. Het gaat voor mij ook hier om de lol van het muziek maken. Het is zo leuk om jezelf op deze manier te kunnen uiten. Mijn enthousiasme slaat over op andere mensen en dan hoop ik, juist bij volwassenen, dat ze zich vrij voelen. En dan gewoon, hup, gaan! Zingen, spelen! Wat maakt het uit wat anderen denken?!’  

Geluksmomentjes…
‘Het stikt van de geluksmomentjes! Bij de kinderen bijvoorbeeld: als we iets maken met elkaar en het klinkt te gek, en ik zie de kinderen met rode wangen van plezier – daar word ik zielsgelukkig van. Of als ik ze in groepjes laat samenwerken en ze tillen elkaar naar een hoger plan. En aan het eind van het jaar hebben we een optreden met de kinderen van de Muziekfabriek. Dan staan ze allemaal op het podium, de ouders glimmend in de zaal, dan ben ik zo trots!’

Gemma Oosterhof

Anouk van Deursen

‘Een middel om tot bloei te komen’

Achtergrond 
• Anouk is zelf als leerling op de Scholen in de Kunst begonnen. Na 2 jaar MBO dans als vooropleiding volgde ze de opleiding Docent Dans bij ArtEZ in Arnhem en studeerde in 2016 af.
• Sinds 2016 geeft ze kleuter en kinderdans bij Scholen in de Kunst. Daarnaast geeft ze ook projecten in het basis- en voorgezet onderwijs.
• Anouk geeft les op Amsterdamse basisscholen, op dansscholen en ze heeft net de opleiding voor taal- en rekendans docent afgerond.

Als docent
‘Ik ben van nature rustig. De sfeer in mijn lessen is gemoedelijk, gezellig en ik houd wel van grapjes maken. De rust is de basis van mijn les, van daaruit kan ik leerlingen prikkelen. Wat ik wil als docent? Dat mijn leerlingen genieten! Ik wil ze het gevoel van vrijheid laten ervaren, dat dansen je kan geven. Dansen als middel om te verdwijnen in het moment, even in het hier-en-nu.’

De les
‘Natuurlijk krijgen mijn leerlingen techniek aangeleerd, maar altijd vanuit vrijheid. Ik heb technische doelen - wat ik wil dat ze als groep bereiken binnen een jaar, maar het gaat vooral om de stapjes in de eigen ontwikkeling. Jezelf zijn en van daaruit dingen laten zien – niet alleen maar presteren. Ik ben niet streng en ik wil ook vooral niet dat ze mij alleen maar na doen met pasjes – ik laat ze spelenderwijs veel zelf ontdekken en creëren.’

Geluksmomentjes…
‘Kinderen die openbloeien… Soms komt bijvoorbeeld een meisje binnen, aarzelend, niet lekker in haar vel. De eerste les praat ze niet en komt ze niet van haar plek. En dan langzaam, als de lessen vorderen en als ik haar laat en de tijd geef, beweegt ze mee en gaat ze contact maken. Tegen het eind van de cursus fladdert ze door de zaal. Zo mooi, dan is dans een middel om tot bloei te komen, zonder dat ik er veel voor heb hoeven te doen.’

Tamara van Lent

Odilia Meekes

‘Jezelf durven laten zien’

Achtergrond
• Odilia is in 1981 afgestudeerd in Amsterdam aan de Nel Roos Academie (later de Nationale Balletacademie), ze volgde daar zowel de dansers- als docentenopleiding.
• Naast haar baan als docent danste ze begin jaren ’80 bij Jazzextension Dance Theatre.
• Sinds 1990 geeft ze danslessen bij Scholen in de Kunst, aan groepen van alle leeftijden binnen peuterdans, klassiek ballet en jazzdance.

Als danseres
‘Als kind van vijf zag ik beelden van De Notenkraker op televisie. Totaal gegrepen, begon ik ter plekke alle danspassen te imiteren. Ik was voorgoed verkocht: ik wist het zeker: later zou ik ballerina worden. Nog steeds is mijn liefde voor dans de basis van al mijn lessen.’

Als docent
‘Volgens mij ben ik een heel enthousiaste docent. Ik werk graag vanuit een persoonlijke betrokkenheid met de leerlingen. Met elkaar binnen een plezierige, fijne sfeer bezig zijn staat voorop. Ik hoop mijn cursisten te laten voelen en ervaren dat ze er op hun eigen, waardevolle manier mogen zijn. Binnen improvisatie-opdrachten bijvoorbeeld, probeer ik de kinderen uit te dagen om iets van zichzelf te durven laten zien, in een veilige sfeer, zonder dat iets gek gevonden wordt. Ik hoop dat er zo meer zelfvertrouwen ontstaat.’

De les
Kinderen klassiek
‘Ik vind het prettig als de lesinhoud een afwisseling is van techniek en vrijer bewegen. Dat betekent dat ik aandacht wil hebben voor zowel de vormen uit de academische klassieke dans, als voor het ontwikkelen van eigen dansbewegingen. Algemene doelen zijn voor mij het vergroten van lichaamsbewustzijn, het soepel en sterk maken van de spieren, balans- en muzikaliteitsontwikkeling. Ook grondoefeningen kunnen deel uitmaken van de les. We improviseren, soms met materialen zoals een sjaal of lint, of naar aanleiding van een verhaal, op verschillende soorten muziek. En altijd - dat vond ik als kind het fijnste – bewegen we vanuit de diagonaal: huppelen, marcheren, de schuif- en walspas, aanloop….. grote sprong – dat je denkt: ik vlieg! Ik houd er ook van als kinderen zelf met ideeën komen, soms heb ik me iets voorgenomen, maar ga ik graag mee met iets heel anders!’

Peuters
‘Bij de peuter-ouderlessen vormen algemene bewegingsvormen en improvisatie de kern. Ik laat de kinderen ontdekken wat je allemaal kunt doen met je lichaam, hoe je het in kunt zetten om iets uit te beelden. Er wordt gedanst en bewogen door de ruimte op muziek en liedjes; denk aan stampen, lopen, springen, rollen en schuiven. Een verhaal uit een prentenboek vormt verder de rode draad van de les. Het is altijd weer enorm leuk om te zien hoe ouders en kinderen gedurende deze les op elkaar anticiperen en reageren.’

Jazzdance voor volwassenen
‘Bij jazzdance bewegen we op afwisselende, merendeels populaire muziek. De les bestaat uit een staande warming-up met stretches en krachtoefeningen om het lichaam warm, soepel en sterk te maken. Soms volgt er een kleine (battement of draai-) combinatie door het midden; vervolgens een aantal grondoefeningen. Aan de danscombinatie (die de ene keer lyrisch, en de andere keer snel en dynamisch kan zijn) werken we vaak 3 keer. Binnen de les probeer ik de cursisten te prikkelen hun dansgevoel in de bewegingen tot uiting te laten komen, kortom: voorbij de vorm te komen.’

Presentatie
‘Een keer in de twee jaar is er een grote dansvoorstelling. We werken dan redelijk lang aan één specifieke dans per groep. En als het moment dan daar is: in kostuum en geschminkt het toneel op, dan is dat een onvergetelijke ervaring!’

Geluksmomenten…
‘Als ik een cursist zie opgaan in zijn of haar bewegingen: dat kan zo ontroerend zijn! Dan denk ik: wat een prachtig vak heb ik toch!’

Judith Hofstee

‘Buiten de gebaande paden’

Achtergrond 
• Judith studeerde gezondheidswetenschappen aan de universiteit Nijmegen. Na een loopbaan als ARBO-adviseur liet zij zich omscholen tot docent creatieve handvaardigheid.
• Met een extra opleiding tot Felt Artist heeft zij zich gespecialiseerd als viltkunstenaar.
• In 2009 is Judith als docent begonnen bij Scholen in de Kunst.
• Behalve haar groepslessen in het ICOON, geeft Judith vanuit Scholen in de Kunst beeldende lessen op basisscholen in Amersfoort en Leusden.
• Als zelfstandige geeft zij workshops wolvilten, bijvoorbeeld in de vakanties bij de schaapskooi Ermelo.  

Als docent 
‘Het liefst volg ik de creativiteit van de leerlingen, zonder veel te sturen. Dat gaat makkelijker als ze ouder zijn, bij de kleinsten ben ik meer een juf. Het allerbelangrijkste vind ik dat ze gaan ontdekken, uitproberen en durven experimenteren. Dat stimuleer ik door ze hun werk net anders te laten doen dan ze gewend zijn. Met een goede opdracht zorg ik dat ze niet anders kunnen dan hun fantasie gebruiken. Ze moeten bijvoorbeeld een omgeving verzinnen voor een dier dat ze gemaakt hebben. Dan is het makkelijk voor ze om die te gaan schilderen, maar ik vraag ze juist om met ander materiaal te werken. Of ik vraag ze één enkele kleur om het dier heen te schilderen, in plaats van het bekende huisje, zonnetje, boompje. Zo komen ze tot iets eigens, voorbij het vanzelfsprekende. Daar ligt mijn meerwaarde als juf, daardoor wordt het kunstzinnig.’  

De les 
‘Mooi vind ik de uitspraak van Picasso: “Ieder kind is een kunstenaar. De moeilijkheid is er een te blijven als je groot wordt.” Eigenlijk blijf je als kunstenaar altijd spelen, dus plezier in de les staat voor mij voorop. Een uitgangspunt voor een les kan een kunstenaar, een techniek of een thema zijn. We hebben daar eerst een gesprekje over, soms met voorbeelden uit de kunstgeschiedenis, of uit de buurt. Dan beginnen ze met een ontwerp. Een thema kan zijn zelfportret en dan maken we in een paar weken een portret van hout, van klei en bijvoorbeeld een portret zoals Picasso dat zou doen.’  

Verder helpen en uitdagen 
‘Ik probeer mijn leerlingen te laten ervaren dat alles kan in kunst, het hoeft niet realistisch te zijn, het kan ook gaan om de suggestie. Iets met vier poten en een staart zal iedereen herkennen als dier, zonder dat het lijkt. Zo help ik ze over een drempel. Uitdagen doe ik door ze meerdere soorten materialen te laten gebruiken en door ze te stimuleren iets echt af te maken, of te blijven proberen tot het wel lukt.’ 

Geluksmomentjes... 
‘Ik geniet het meest als kinderen zelf iets ontdekken wat buiten de gebaande paden gaat. Als ik dat maar een heel klein beetje zie, dan denk ik “gaaf!”