Zoeken
Op zoek naar een cursus?
Gebruik dan de cursuszoeker.
Menu
In deze cursus maak je kunstobjecten en gebruiksvoorwerpen van aardewerk en klei. Je leert een hele reeks technieken en toepassingen binnen het vakgebied van de keramiek. Daarnaast is er in de lessen aandacht voor speciale technieken zoals kleuren en glazuren. De cursus is geschikt voor zowel beginners als voor mensen met enige ervaring.
In deze cursus word je individueel begeleid op je eigen niveau, al dan niet aan de hand van een opdracht. De docent leert je omgaan met het materiaal, vormen en stijlen. Als je al meer ervaring hebt, word je uitgedaagd om een eigen stijl te ontwikkelen. In het cursusjaar is er een aantal momenten waarop je je werk kunt exposeren in het Eemhuis.
De cursusprijs is exclusief materiaal. Voor een deel van de materialen kun je bij ons terecht.
Voor een eenmalig bedrag van € 50,- kun je gedurende het cursusjaar gebruik maken van de aanwezige afwerkmaterialen, zoals glazuur en kleurstoffen. Dit kun je aangeven bij je docent. Het bedrag komt dan op de factuur te staan.
Het werk wordt door ons afgebakken.
De cursus wordt gepland in een periode van 35 weken en bestaat uit 30 lessen mét docent en 5 bijeenkomsten zonder docent. In die 5 bijeenkomsten ben je, samen met je medecursisten, zelfstandig aan het werk.
Let op: sommige cursussen zijn vol. Je kunt je wel inschrijven voor de wachtlijst.
‘Ik kan heel blij worden als ik de oven uitpak’
Achtergrond
• Merlijn volgde de docentenopleiding beeldende vorming, deed de kunstacademie en behaalde in 2014 haar master in glas en keramiek.
• Sinds 2015 geeft ze volwassenencursussen keramiek bij Scholen in de Kunst.
• Ze werkt als beeldend kunstenaar vanuit haar eigen atelier, vooral met glas en keramiek en maakt zowel vrij werk als werk in opdracht.
Als beeldend kunstenaar
‘Mijn ouders zijn allebei beeldend kunstenaar en ik groeide letterlijk op in hun atelier - mijn box stond tussen hun klei en kunst. In mijn werk met glas en porselein zoek ik de grenzen van het materiaal. Ik maak sieraden, veel bloemen, grafmonumenten en wolkenhangers: sieraden waar as van een overleden dierbare of zand van een dierbare plek in is verwerkt.’
Als docent
‘Ik vind het belangrijk dat het gezellig is in de lessen – mensen komen voor hun ontspanning, maar ik wil wel techniek bijbrengen. Ik ben helder met mijn mening, als bijvoorbeeld de afwerking beter kan. Ik heb bij Frans Ottink stagegelopen – daar heb ik geleerd om alles heel netjes af te werken! Ik draag vooral graag uit dat keramiek niet tuttig hoeft te zijn – dat imago heeft het een beetje. Je kan er hele leuke dingen mee doen en iedereen kan het. In mijn les wil ik volwassenen laten ervaren dat je nog steeds kan spelen, door met vorm bezig te zijn.’
De les
‘Beginners laat ik een kleidoosje maken, een projectje waar veel inzit: vanuit een stuk klei tot een vorm komen. Uitrollen, met je handen vormgeven, kijken of het past, glazuren. Cursisten kunnen in principe zelf bepalen waar ze aan willen werken. Ik geef wel opdrachten – bijvoorbeeld gipsmallen maken en werken met gietklei, maar als ze lekker bezig zijn met hun eigen project, mogen ze daar vooral mee doorgaan. Ik geef tips, vertel over technieken en leer de cursisten probleemoplossend werken. Voor hun artistieke ontwikkeling bied ik verschillende materialen aan om te decoreren: vilt, steen, of verf in plaats van glazuur. Dit jaar konden ze, als ze wilden, iets doen met De Stijl, terwijl we werkten met engobes; klei met pigment.’
Geluksmomentjes…
‘Het voelt goed als mensen tevreden en ontspannen naar huis gaan. En ik kan heel blij worden als ik de oven uitpak en het werk ziet er goed uit. Dat hebben ze toch maar weer gedaan! Of als ik merk hoe blij ze er zelf mee zijn en dat ze zichzelf soms verbazen. Dat motiveert mij, dan denk ik: ik wil ook iets kleien!’
‘Fantasie in banen leiden’
Achtergrond
• Dorette studeerde af aan de Amsterdamse Academie voor Beeldende Vorming, eerstegraads docent tekenen en schilderen en volgde later bijscholing keramiek
• Sinds 2009 geeft ze les bij Scholen in de Kunst. Behalve groepslessen begeleidt ze ook projecten op scholen in Amersfoort.
• In haar eigen atelier maakt Dorette voornamelijk toegepaste kunst, in opdracht en vrij werk: wandschilderingen voor kinderkamers en cafés, portretten, grafmonumenten en urnen.
Als docent
‘Vaak zetten mensen zichzelf vast binnen bepaalde kaders. Ik wil hen inspireren daarbuiten te komen. Kinderen stimuleer ik hun fantasie te ontwikkelen, terwijl ik ze tegelijkertijd techniek leer. Ik wil ze meenemen in hun verbeelding, maar ook leren dat er technische keuzes gemaakt moeten worden waardoor een idee beter naar buiten komt. Ik laat ze ontdekken hoe ze verschillende materialen tot iets heel anders kunnen omvormen.’
Sturen
‘Door mijn technische kennis komen kinderen verder met het verbeelden van hun fantasie. We maken bijvoorbeeld een zeebodem, met koraal van klei, en met vissen op stokjes die ze getekend en gelamineerd hebben. Dat gaat verder dan ze zelf kunnen bedenken, hun fantasie wordt in banen geleid. Soms moet ik wel duwen, want veel kinderen hebben de neiging snel klaar te staan. Dan doe ik iets voor, of laat ik voorbeelden zien. Ik heb denk ik het vermogen te zien waar kinderen gestuurd moeten worden.’
De les
‘Ik vind het prettig als kinderen gefocust zijn, als ze het goed oppikken en graag willen. Ik werk het liefst met een duidelijke opdracht, zodat het niet alle kanten opgaat. Na mijn uitleg werken leerlingen die opdracht uit, in een of meerdere lessen. Vaak is het prettig chaotisch: kinderen trekken van alles uit de kast. Dat is juist het leuke – dat kan hier!’
‘Volwassenen hebben vaak een eigen plan. Dan ben ik ook coach, maar minder sturend. Soms geef ik ze ook opdrachten om even van het pad af te gaan, losser te komen, abstracter te kijken. Leren meer te durven - dat speelt vaak bij volwassenen.’
Geluksmomentjes…
‘Als mijn leerlingen in een flow komen, zich er helemaal in verliezen – ongeacht of het kunstwerk nou goed wordt of niet. En als ik merk dat kinderen totaal opgaan in een beeldende wereld, dat ze met hele fantasieverhalen komen als ik vraag wat ze gemaakt hebben.’