Vader Ali en zoon Atilla houden beiden ongelooflijk veel van muziek en luisteren graag naar Turkse liedjes. Sinds kort krijgen beiden zelf muziekles. Dat is mogelijk dankzij het Hanneke Delis Fonds van Scholen in de Kunst. “Een droom die uitkomt”, vertelt Atilla.
Toen Ali (47) en Atilla (20) nog in Turkije woonden, luisterden ze vaak naar Turkse liedjes. En Atilla leerde zichzelf muziek spelen door instructiefilmpjes op internet te bekijken. Muziekles was een langgekoesterde droom, die jarenlang niet binnen handbereik was. Vader Ali (47) weet nog goed dat hij deze zomer stilletjes stond te luisteren naar de uitvoeringen van cursisten van Scholen in de Kunst, waar hij twee avonden per week werkt, naast zijn baan als opleiding planner bij de NS.
“Ik was natuurlijk eerst bezig met alles klaar te zetten voor de concerten, maar daarna bleef ik altijd even luisteren. Hoe bijzonder zou het zijn als je zelf muziek kunt maken, dacht ik toen. Ik ben helemaal geen muziekman, meer een schrijver, maar toen hoorde ik van het Hanneke Delis fonds en kwam het ineens dichterbij.”
Deze week kreeg Ali zijn eerste vioolles van Marjanne Heus. “Ik weet nu iets meer over hoe ik de strijkstok moet gebruiken en ik heb wat getokkeld op de viool. Meer weet ik nog niet. Wat ik wel denk is dat iedereen zijn pijn kan verlichten en ook zijn vrolijkheid kan verdubbelen door muziek te maken. Het maakt me persoonlijk vooral blij en wat vrolijker.”
Muziek is zijn grootste vriend
Ook zijn zoon Atilla is verheugd dat hij via het fonds sinds kort zang- en gitaarles krijgt. “Vier jaar geleden was ik depressief en mijn enige uitlaatklep was om elke dag muziek te maken. Via YouTube en Spotify leerde ik het mezelf. Maar je kunt nog zoveel oefenen, je hebt meer nodig om een goede muzikant te worden. Daarom ben ik echt heel blij met de lessen bij Scholen in de Kunst. Sander is een heel goede leraar.”
Voor Atilla is muziek zijn grootste vriend. “Als ik speel krijg ik weer positieve gedachten en gevoelens. Ik wil hier graag verder in en hoop straks op het conservatorium aangenomen te worden. Blues en jazz zijn mijn favoriete muziekstijlen.”
Voor beide mannen is het Hanneke Delis Fonds een uitkomst. “Zonder de bijdrage uit dit fonds hadden wij nooit deze lessen kunnen betalen. Het is bijzonder fijn dat we in Nederland kunnen werken, studeren en onze hobby’s kunnen verwezenlijken. Ik voel me hier thuis”, vertelt Ali. “Dat ik de fascinerende en indrukwekkende kracht van muziek en kunst in het algemeen diepgaand kan ervaren, maakt mij gelukkig. Het is alsof ik in het wonderland van Alice ben bij Scholen in de Kunst.”
“Zonder dit Fonds zou ik geen toekomst hebben in de muziek”, vult Atilla aan. “Muziek maken is mijn leefstijl, mijn grote liefde. Ik kan niet zonder.”
Weinig geld en toch op les?
Misschien kom jij ook in aanmerking voor een bijdrage in het lesgeld.