Achtergrond
• Rebecca studeerde af aan de conservatoria in Den Haag en Utrecht als docerend musicus (1993) en uitvoerend musicus (1997). Ze had onder meer les van Marien van Staalen en Elias Arizcuren. Methodiek volgde zij bij Maria Hol.
• Sinds haar studietijd geeft Rebecca celloles en zit ze in het Radio Filharmonisch Orkest. Ze speelt graag kamermuziek en was onder meer lid van cello-octet Conjunto Ibérico (nu Cello8ctet Amsterdam).
• Vanaf 2018 geeft Rebecca les bij Scholen in de Kunst.
Als docent
‘Mijn liefde voor de sonore klank van de cello, die wil ik overdragen. Ik vind het belangrijk dat de sfeer in mijn les prettig is, dat leerlingen zich op hun gemak voelen en leren vanuit die veiligheid. Ik kan soms ook wel streng zijn, maar houd altijd voor ogen dat dit nooit ten koste gaat van plezier in het spelen. Een gemotiveerde leerling, daar bereik je het meeste mee.’
De celloles
‘Ik geef vrij traditioneel les denk ik: het goed aanleren van de basistechniek vind ik heel belangrijk. Ik werk met verschillende methodes, afhankelijk van wat het beste past bij de leerling. En verder haak ik in op muziek die leerlingen leuk vinden. De methode voor jonge kinderen die hier door de cellodocenten in de loop der jaren is ontwikkeld, werkt goed. Daar hoort ook de wekelijkse groepsles bij: hier kunnen beginnende leerlingen van elkaar leren en spelen ze vanaf dag 1 samen.’
Repertoire
‘Enthousiasme en motivatie groeit vaak als mensen ontdekken dat ze via de cello toegang krijgen tot de bijzondere en oneindige wereld van de muziek. Met de cello kan je veel kanten op: het instrument kan laag, hoog, solistisch…. het repertoire is gigantisch. Ook voor beginners kies ik al ‘grote muziek’, zoals bijvoorbeeld bewerkingen van stukken van Bach of melodieën uit grote symfonieën. En als het bijvoorbeeld even niet lekker loopt, kies ik een stuk wat iemand makkelijk kan spelen. Soms zijn moeilijkere periodes nodig om vooruit te gaan, ik zoek dan naar muziek die leerlingen aanspreekt om ze daar doorheen te helpen.’
Samenspelen
‘Samenspelen motiveert! Ik speel in de les altijd mee met piano of cello. Wennen aan de samenklank is belangrijk en zelfs in de eerste les, met alleen losse snaren kun je al samen muziek maken. De meeste kinderen vinden het leuk om na het eerste jaar in een orkest te spelen. Dat is voor mijzelf ook altijd een belangrijk onderdeel van het cellospelen geweest: sociaal en muzikaal gezien. Hier bij Scholen in de Kunst kan zo veel: voor iedereen is er wel een orkest.’
Oefenen
‘Ik kom uit een groot gezin van zeven kinderen, waar iedereen ’s ochtend en ’s middags door elkaar heen aan het musiceren was: piano’s, violen, klarinet en cello. In ons huis stonden twee piano’s en drie vleugels en mijn moeder zorgde ervoor dat we iedere dag oefenden op een vast tijdstip, vaak voordat we naar school gingen. Van deze aanpak heb ik nog steeds profijt: het gaf zoveel structuur. Het werkt voor kinderen goed als ze door hun ouders gesteund worden bij het oefenen. In het begin kunnen ouders ook bij de lessen aanwezig zijn, om thuis beter te weten wat er gedaan moet worden.’
Geluksmomentjes…
‘Als ik merk dat leerlingen een bepaald muziekstuk echt mooi vinden. Een keer was er een leerlinge diep geraakt omdat het lukte om bij de kern van de muziek te komen via haar cello. Alles klopte op dat moment! En het eerste jaar vind ik altijd bijzonder, leerlingen beginnen vanaf nul en aan het eind zie ik ze genieten bij het spelen van bijvoorbeeld de bekende melodie uit Beethovens 9e symfonie. Fantastisch!’
