Wat valt op aan jou als docent?

“Ik kom meestal met een bak aan positieve energie de les binnen. Die uitstraling vind ik belangrijk, omdat het gelijk de toon zet voor de les. Ik hou van nieuwe dingen ontdekken in de les, maar ik vind vakdidactiek ook belangrijk. Ik ben zelf heel transparant. Ik heb altijd een open houding maar de cursisten, zodat ze makkelijk kunnen vertellen wat hen bezighoudt en wat ze belangrijk vinden. Buiten mijn lessen sta ik ook altijd open voor van alles en iedereen. Door die blik hoop ik dat ze alles aan me durven vragen.”

Jij geeft kinder- en jongerentheater en improvisatieles. Hoe zorg je ervoor dat mensen dat durven?

“Met elke groep is het altijd weer even zoeken wat ze fijn vinden. Soms heb ik een groep die alles durft, maar ik maak ook mee dat er cursisten tussen zitten die meer verlegen zijn. Dan is het de kunst om goed aan te sluiten, te luisteren wat ze willen en nodig hebben. Ik pas mijn lessen echt aan de groep aan, ik maak ruimte voor hun eigen ideeën. Af en toe is het net één grote theatrale speeltuin waarin we met elkaar aan de slag gaan.”

Kun je iets vertellen over de achtergrond van de lessen?

“Het mooie aan mijn vak is dat er in de lessen heel veel speelplezier zit en natuurlijk fantasie en creatiekracht. Daarnaast zorg ik ervoor dat op de achtergrond hun leerdoelen aanwezig zijn: zoals samenspel, reflecteren, een scène leren opbouwen en positieve feedback geven aan elkaar. Zodra ik merk dat ze alle technieken onder de knie hebben, dan werken we toe naar een voorstelling. Ik moedig ze aan allerlei ideeën aan te dragen, die ik vervolgens ga theatraliseren. Het is fijn als ze voelen dat het stuk echt van hun is, maar tegelijk moet het ook een kop en een staart hebben.”

Welke dynamiek ontstaat er bij het werken aan een eindvoorstelling?

“Dat is zo leuk. Als we aan een voorstelling werken, brengt dat weer een heel andere sfeer met zich mee. De cursisten ervaren pieken en dalen. Ze moeten dan durven, het echt doen. Het is erg fijn om naar een voorstelling toe te werken, want het geeft focus. Je ademt even met elkaar een aantal weken dezelfde energie in. En dan bij de echte dag: de totale ontlading. Geweldig. Dat blijft een magisch moment, voor de spelers, het publiek en voor mij als docent.”

Wist je dit al over Karen?

Tijdens een van haar reizen ging ze eens op de foto met een heel beroemde Spaanse acteur, maar ze wist op dat moment helemaal niet wie dat was. Ze heeft nog steeds zijn handtekening.

Achtergrond

Karen Savert volgde de opleiding tot docent Theater bij Artez in Zwolle. Daarna ging ze aan de slag als freelance docent en werkte bij verschillende culturele instellingen. Ze is productieleider en acteur bij Theater AanZ, een sociaal-artistieke theatergroep die belangrijke maatschappelijk thema’s naar theatrale verhalen vertaalt. Zo speelt ze in een voorstelling over homoseksualiteit die getoond wordt op christelijke middelbare scholen om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Bij Scholen in de Kunst geeft ze kinder- en jongerentheater en improvisatielessen.