Als docent
‘Muziekles geven is maatwerk. Bij iedere leerling zoek ik de juiste aanpak. Bij de een ben ik geduldig en rustig en bij de ander zeg ik: “Kom op, meters maken en opschieten.” Dat verschilt ook van week tot week. Ik merk dat leerlingen echt een sprong maken als ze voelen dat ik het belangrijk vind dat zij het naar hun zin hebben en dat ik er oprecht blij van word als ze vooruitgaan. Als ik dat benoem – ik strooi niet met complimenten, dan heeft het impact!’
Over de Saxofoonlessen
‘Veel leerlingen heb ik van hun 8e tot hun 18e, in die jaren kun je veel doen! Ik wil dat ze zich daarna zelfstandig redden op hun instrument. En ik zorg dat ze in aanraking zijn gekomen met een breed spectrum aan muziekstijlen. Van klassiek, ook van vóór de saxofoon (Bach en Beethoven), tot jazz en pop. Alleen als ik merk dat een leerling veel feeling heeft met improviseren, stuur ik hem naar iemand anders die dat beter kan. Het is zo leuk te merken als iemand zich helemaal thuis gaat voelen in een bepaald soort muziek. Er komt persoonlijkheid naar voren, ze gaan smaak ontwikkelen. Dat is voor de leerling zelf een prettige ervaring!’
Samenspelen
‘De leerlingen hebben individueel les, maar ik vorm zo snel mogelijk kwartetjes en triootjes. We hebben hier verschillende maten instrumenten (bariton, tenor, alt, sopraan) en kinderen kunnen die vanaf een bepaald niveau makkelijk uitproberen. Samenspelen is essentieel om de motivatie vast te houden. Er komt een moment dat een leerling veel meer zou moeten studeren om progressie te boeken, maar daar zijn de agenda’s te vol voor. Dan moet het over een andere boeg en voeg ik groepen bij elkaar. Zo ontwikkelen leerlingen zich op een ander gebied: luisteren en samenspelen. En ze hebben vooral veel plezier, het sociale aspect stimuleert enorm.’
Studeren
‘Er moet wel gestudeerd worden, daar ben ik helder over! Liefst gestimuleerd door ouders. Die willen vaak wel, maar er is steeds minder tijd om samen te studeren. Je moet gewoon oefenen, herhalen. Is saxofoon altijd leuk? Nee! Ik zeg weleens: “Denk je dat ik alles zomaar kan? Joh, vanmorgen nog, minstens 1000 keer heb ik dat loopje gespeeld en ik kan het nóg niet! Maar weet je, nu ga ik het nog 1000 keer doen, dan kan ik het en ben ik wel de koning!” Dan kijken ze me aan… Als leerlingen ervaren dat ze echt door die weerstand heen moeten - dat de beloning groot is, dan zetten ze die stap de volgende keer sneller. Dat proces komen ze ook tegen op andere gebieden op hun weg naar zelfstandigheid: weerstand, doorzetten en overwinnen. Je krijgt vertrouwen als je weet waar je het voor doet en als je het al een paar keer hebt meegemaakt.’
Geluksmomentjes…
‘Ik vind het altijd leuk en interessant mijn leerlingen te horen voorspelen. En geweldig als ze juist tijdens een concert de pannen van het dak spelen.’
Achtergrond
• Jaap studeerde klassiek saxofoon aan de conservatoria van Hilversum en Amsterdam. Daarnaast volgde hij compositieleer in Den Haag en Amsterdam.
• Sinds 1999 geeft hij saxofoonles bij Scholen in de Kunst.
