Achtergrond
• Brenda volgde haar opleiding voor docerend en uitvoerend musicus aan het Conservatorium van Amsterdam bij Lex Eisenhardt. Aansluitend studeerde ze een jaar in Freiburg bij Professor Sonja Prunnbauer.
• Ze is sinds 1997 werkzaam bij Scholen in de Kunst.
• Als uitvoerend musicus maakte Brenda veel kamermuziek met zang en fluit. In de loop van haar carrière ontdekte ze dat haar hart lag bij het onderwijzen.
Als docent
‘Ik heb volgens mij eindeloos veel geduld. Als iets niet lukt, ervaren leerlingen dat dat niet erg is, we zoeken een oplossing. Ik wil mijn leerlingen het plezier laten ervaren van samen muziek maken en mijn doel is dat ze zelfstandig hun instrument leren bespelen. Het mooiste is als ze op een gegeven moment zelf naar de winkel gaan, een stuk kopen en weten hoe ze daaraan moeten beginnen. Ik vind belangrijk dat ik zelf als docent steeds nieuwe ideeën blijf opdoen. Ik volg bijvoorbeeld de Kodaly-cursus en dan kom ik helemaal enthousiast met nieuwe kennis de les in.’
De gitaarles
‘Uitgangspunt van mijn lessen is klassiek gitaar, vanzelfsprekend leer je noten lezen. Maar er kan zoveel op gitaar: Spaans, Zuid-Amerikaans, blues, het repertoire is heel breed. Ik ben gestructureerd, schrijf alles in het schriftje en zorg dat we doen wat er geoefend is en dat we het nieuwe huiswerk doornemen. Als het praktisch haalbaar is, laat ik leerlingen met z’n tweeën beginnen: samenspelen is het leukste wat er is. Vaak werkt de dynamiek van meerdere leerlingen heel stimulerend.’
Hard werken
‘Ik ben vriendelijk, maar er wordt hard gewerkt. Elk kind heeft daarbij een andere toon nodig, dat is de pedagogische kant die ik heel leuk vind. Ik ga ervanuit dat een leerling plezier heeft in het spelen, maar ook dat hij leert om de discipline op te brengen om elke dag te oefenen. Ouders vraag ik om daar op een goede manier mee om te gaan, vaak hangt het succes van een kind op zijn instrument daarvan af. Het gaat om belangstelling: “laat eens horen, hoe klinkt dat?”, en om structuur: jonge kinderen kunnen niet zelf regelen dat ze elke dag studeren. Dat is soms lastig voor ouders, maar het is een kwestie van gewoon doen, op een vaste plek, op een vast moment. Ga er maar een kwartiertje naast zitten.’
Geluksmomentjes…
‘Soms zijn leerlingen zo enthousiast, zo gemotiveerd, dan zit ik op het puntje van mijn stoel – alles wat ik erin stop krijg ik terug. Daar vlieg ik voor! Maar ook die kleintjes: zo’n blij koppie dat elke week weer binnenkomt. En ik leid het gitaarorkest CARAMBA! en gitaarensemble TORRES (leerlingen), dat is heel leuk en stimulerend.’
