Zoeken
Op zoek naar een cursus?
Gebruik dan de cursuszoeker.
Menu
Voor wie zich op een actieve manier wil oriënteren op het aanbod van de Kunstschool of het gewoon leuk vindt om steeds weer wat anders te doen, is er de cursus Ontdek beeldend.
Let op: sommige cursussen zijn vol. Je kunt je wel inschrijven voor de wachtlijst.
'In mijn lessen leer je te dansen op papier'
“Kunst maken is een verlengde van mij. Net als ik bij tuinieren in de planten en aarde opga, doe ik dat ook in materialen of in lijnen en vormen om de schoonheid die ik zie naar voren te brengen. Ik hou er ontzettend van om in mijn eigen wereld te zijn. Al heb ik ook jarenlang met andere kunstenaars gewerkt aan gezamenlijke projecten. Dan ontdek je dat er iets anders moois ontstaat, dan wanneer je het alleen zou maken. Ik krijg energie van spontane, inventieve projecten. Dit laat ik ook terugkomen in mijn lessen. Mijn weg in het leven is om schoonheid te vangen.”
“Bij kinderen is het ontzettend leuk om te zien dat ze alle vrijheid voelen om te creëren. Van die speelse blik vol verwondering geniet ik, net als van hun houding om alles te durven. Daar raak ik zelf ook door geïnspireerd. Altijd bijzonder om te zien hoe ze tot nieuwe vondsten komen en met nieuwe technieken omgaan. Het fijnste is om cursisten uit te dagen en te prikkelen. Als ik zie dat iemand ‘vastzit’ in een tekening, dan is het mooi te merken dat door mijn begeleiding er weer beweging in komt. Die struggle is voor iedereen herkenbaar. Ik vind het fijn als er dan overgave ontstaat, zodat het weer stroomt. Zo fijn om handen te zien dansen over het papier.”
“Het is bijzonder dat ieder mens, groot of klein, zijn eigen unieke teken- of schilderschrift heeft. Het is mooi als de cursist dat ziet en herkent. In mijn lessen geef ik veel ruimte voor eigen inbreng. Natuurlijk heb ik een lesplan vol basisvaardigheden en technieken. Zeker volwassenen, die soms meer dan twintig jaar niet hebben geschilderd, vinden een bepaalde structuur prettig, merk ik. Ik leer ze goed kijken en leer diverse technieken aan en we werken met verschillende materialen, van pastel en aquarel tot Oost-Indische inkt. Ik kijk altijd goed naar de behoefte van een groep en pas mijn les daarop aan. Dat kan betekenen dat we de ene week grafiek doen en op andere weken tekenen met houtskool en gum, schilderen met acrylverf, leren modeltekenen of buiten tekenen.”
“Het is natuurlijk heerlijk om met groepen ergens naartoe te werken. Tijdens de lessen wil ik ze zo veel mogelijk bijbrengen en in een tentoonstelling komen al die vaardigheden samen. Ik hou ervan om met een thema te werken, zodat alles fraai bij elkaar past. Bij een recente groepstentoonstelling hingen er vier meterslange banieren naast elkaar in de ruimte. Ze waren prachtig fantasierijk en vol verbeeldingskracht. Alle ouders en kinderen waren zo trots op hun werk en verbaasd hoe mooi deze grote kunstwerken van vier verschillende lesgroepen samen één groot geheel vormden. Dan loop ik zelf ook als een trotse pauw tussen de leerlingen door.”
Kathelijn is vroeger verloskundige geweest. Ook al een vak waarin overgave en verwondering een rol speelt.
Kathelijn van Dongen studeerde eerstegraad Docent Beeldend aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Ze volgde een post graduate aan de Kanoria Centre of Arts in Ahmedabad, India. Na enige tijd zelfstandig en met enkele andere kunstenaars samen kunst te hebben gemaakt, woonde en werkte ze jarenlang in Berlijn. Ze heeft in het verleden ook veel ruimtelijk werk gemaakt, zoals decors voor het Concertgebouw in Amsterdam. Tevens deed ze restauratiewerk in de Grote Kerk in Breda.
‘Ik help mensen graag om te groeien als kunstenaar’
“Ik vind het altijd fijn om mensen te inspireren en houd ervan om me te verbinden met mijn cursisten. In de cursus sieraden maken lopen mensen vaak enige jaren mee, dus leer je elkaar goed kennen. Daarbij ben ik vanuit mezelf ook nieuwsgierig: wie is deze mens? Wat wil die creëren? Ik ga graag naast iemand zitten, observeer, sluit aan en geef dan handreikingen hoe iets anders of beter kan. Op dat vlak ben ik iets meer coach dan docent.”
“Oh, zeker wel. In de lessen hanteren we grote lijnen, thema’s waarlangs materiaalgebruik, esthetiek en technieken als solderen en zagen voorbijkomen. Naast die basisinformatie bied ik veel inspiratie door kundig werk van andere kunstenaars te tonen. We werken met verschillende metalen als koper en zilver, maar ook hout, steen, papier en porselein. Cursisten kunnen zo zelf aan de slag en merken dat vanuit die inspiratie hun eigen werk als vanzelf naar boven komt.”
“Het mooiste vind ik altijd als ik mensen verder kan brengen in hun werk. Als iemand mij een vraag stelt, omdat die even vastloopt bij het maken van een sieraad, dan vind ik het prettig om te zien dat hij of zijn met een kleine aanwijzing weer verder kan. Zodat ze echt voelen: ja, hiervoor zit ik op les. Iedere cursist is individueel bezig en ik leg het perspectief best hoog, zodat ze ook kunnen groeien in hun kunstenaarschap. Dat geeft mij energie en veel voldoening.”
“Mijn werk is heel breed. Ik ben graag weids bezig. Zo werk ik in mijn atelier veel met porselein en maak ik sieraden en kunstobjecten. Het thema van waaruit ik op dit moment werk is draagbaarheid, dat vind ik een erg leuk spel: wat kun je nog wel dragen en wat niet meer? Daarbij gebruik ik graag diverse materialen: aluminium, half-edelstenen of smeedwerk. Iedere keer pak ik het weer anders aan; dat past bij me.”
Erna is dol op het ritme en de energieke manier van Afrikaanse dans, zelf heeft ze dat ook jaren gedaan.
Erna Huppelschoten is sieraadontwerper, kunstenaar en docent. Ze is opgeleid als eerstegraads docent handvaardigheid en kunstgeschiedenis aan de Academie voor Beeldende Vorming. Hierdoor heeft zij een brede en gedegen basis, daarnaast zet ze het gebruik van meerdere materialen in. Ze studeerde sieraadontwerpen aan de HKU en is al jaren verbonden aan Scholen in de Kunst. Naast haar werk als docent heeft ze samen met Frans Ottink StudioZAND waar zij serviesgoed, vazen, urnen en sieraden van porselein en zilver maakt.
‘Alleen het vonkje geven’
Achtergrond
• Theo volgde zijn opleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht.
• Sinds 2006 is hij docent bij Scholen in de Kunst en geeft hij veel verschillende cursussen: digitale en audiovisuele kunst, fotografie en 3D printen, maar ook ateliers waarin hij teruggaat naar zijn wortels: waarin hij zijn liefde voor beeldhouwen kan uitleven.
• Vanuit Scholen in de Kunst geeft hij les in het basis en voortgezet onderwijs.
• Theo geeft ook losse workshops fotografie, video of digitale kunst, hij was onder meer workshopleider voor Kunstcentraal, Cinekids en Het Rijksmuseum.
• Als beeldend kunstenaar maakt hij vrij werk en werk in opdracht vanuit zijn atelier in Amersfoort.
Als kunstenaar
‘Mijn motto als kunstenaar is: “Ik maak dus ik besta en ik besta dus ik maak.” Leven is voor mij dingen maken, dat zit in iedere cel van mijn wezen. Kunst is iets dat gemaakt wil worden. Daar zoek ik dan bij wat nodig is, schilderen, fotografie, beeldhouwen – dus niet per se vanuit één discipline. Als ik iets niet kan, ga ik het leren.’
Als docent
‘Reisleider op ontdekking, dat hoop ik te zijn voor mijn cursisten. Ik wil ze het onbevangen plezier meegeven van iets maken en ontdekken. En hen te laten ervaren hoe ‘bestaan’ en ‘iets creëren’ met elkaar verbonden zijn, ongeacht vanuit welke beeldende vorm. Volgens mij neem ik mensen mee in mijn enthousiasme. Maar mijn taak is vooral een situatie te scheppen waarin mensen zelf ontdekken wat ze willen maken. Als daar techniek voor nodig is, ga ik die aanleren, zoekend naar manieren waarop ik de eigen vaardigheden kan ondersteunen. Mensen op hun eigen kracht aanspreken, zodat ze voelen: ik ben het die iets maakt. Kinderen probeer ik vooral veiligheid te bieden, te zorgen dat ze niet bang zijn iets fout te doen, dat ze ervaren dat het normaal is dat je iets nog niet precies weet.’
De les
‘We werken zowel met korte opdrachten als aan langer lopende projecten. Aan het begin van de les probeer ik de cursisten met een opdracht te activeren. Bijvoorbeeld bij fotografie: verzamel kleuren – dan is iedereen meteen bezig met ontdekken. Daarna gaan we kijken wat we met die beelden kunnen doen, ik geef wat theorie en laat ze nadenken over wat ze willen vertellen: waarom doe ik dit? Dan volgt de fase van onderzoeken; alle kanten op gaan, om uiteindelijk alles te trechteren naar één werk, één project. Ter inspiratie probeer ik kunst en de ‘grote wereld’ mijn les binnen te halen. Ik laat dingen zien, neem iets mee, of ik vertel wat ik gezien of gehoord heb, om een ander perspectief binnen te krijgen.’
Sfeer
‘De sfeer in mijn groepen is open, speels en avontuurlijk. Er wordt veel uitgewisseld en samengewerkt. Bij de jongeren is gezelligheid, saamhorigheid belangrijk – typisch voor tieners, ze blíjven maar kletsen. Ik ben natuurlijk een essentieel onderdeel; ik schep kaders en veiligheid en zorg dat er nieuwe dingen gebeuren, maar ze komen echt voor elkaar. Bij de jongere kinderen is ook ruimte voor wat rennen, duwen en trekken, afhankelijk van waar we mee bezig zijn. Ik maak echt onderscheid in momenten van interactie met elkaar en momenten van geconcentreerd met je eigen werk bezig zijn. Een filmpje met bijvoorbeeld het thema achtervolgen leent zich natuurlijk voor vrolijk gezamenlijk exploreren!’
Geluksmomentjes…
‘Als ik cursisten verleid buiten hun comfortzone te gaan en als ze ervaren dat het iets oplevert om dat ‘enge gebied’ te verkennen. Dat zijn juweeltjes. Of als ik een onderwerp bedenk en de groep komt zelf met ideeën en gaat los, nog voordat ik ze werkvormen voorleg. Door de sfeer die gegroeid is, kunnen ze soms zonder expliciete spelregels, vanuit hun natuurlijke energie gezamenlijk tot iets nieuws komen. Dan ben ik bijna overbodig en hoef ik alleen een vonkje te geven. Daar gaat het uiteindelijk om.’
‘Ik kan heel blij worden als ik de oven uitpak’
Achtergrond
• Merlijn volgde de docentenopleiding beeldende vorming, deed de kunstacademie en behaalde in 2014 haar master in glas en keramiek.
• Sinds 2015 geeft ze volwassenencursussen keramiek bij Scholen in de Kunst.
• Ze werkt als beeldend kunstenaar vanuit haar eigen atelier, vooral met glas en keramiek en maakt zowel vrij werk als werk in opdracht.
Als beeldend kunstenaar
‘Mijn ouders zijn allebei beeldend kunstenaar en ik groeide letterlijk op in hun atelier - mijn box stond tussen hun klei en kunst. In mijn werk met glas en porselein zoek ik de grenzen van het materiaal. Ik maak sieraden, veel bloemen, grafmonumenten en wolkenhangers: sieraden waar as van een overleden dierbare of zand van een dierbare plek in is verwerkt.’
Als docent
‘Ik vind het belangrijk dat het gezellig is in de lessen – mensen komen voor hun ontspanning, maar ik wil wel techniek bijbrengen. Ik ben helder met mijn mening, als bijvoorbeeld de afwerking beter kan. Ik heb bij Frans Ottink stagegelopen – daar heb ik geleerd om alles heel netjes af te werken! Ik draag vooral graag uit dat keramiek niet tuttig hoeft te zijn – dat imago heeft het een beetje. Je kan er hele leuke dingen mee doen en iedereen kan het. In mijn les wil ik volwassenen laten ervaren dat je nog steeds kan spelen, door met vorm bezig te zijn.’
De les
‘Beginners laat ik een kleidoosje maken, een projectje waar veel inzit: vanuit een stuk klei tot een vorm komen. Uitrollen, met je handen vormgeven, kijken of het past, glazuren. Cursisten kunnen in principe zelf bepalen waar ze aan willen werken. Ik geef wel opdrachten – bijvoorbeeld gipsmallen maken en werken met gietklei, maar als ze lekker bezig zijn met hun eigen project, mogen ze daar vooral mee doorgaan. Ik geef tips, vertel over technieken en leer de cursisten probleemoplossend werken. Voor hun artistieke ontwikkeling bied ik verschillende materialen aan om te decoreren: vilt, steen, of verf in plaats van glazuur. Dit jaar konden ze, als ze wilden, iets doen met De Stijl, terwijl we werkten met engobes; klei met pigment.’
Geluksmomentjes…
‘Het voelt goed als mensen tevreden en ontspannen naar huis gaan. En ik kan heel blij worden als ik de oven uitpak en het werk ziet er goed uit. Dat hebben ze toch maar weer gedaan! Of als ik merk hoe blij ze er zelf mee zijn en dat ze zichzelf soms verbazen. Dat motiveert mij, dan denk ik: ik wil ook iets kleien!’
‘Bij het werken met grafiek zitten altijd verrassingen’
‘Als kunstenaar leef je best een solitair bestaan. Je brengt veel tijd door in je atelier en spreekt mensen vooral bij exposities of als ze werk van je aanschaffen. Maar als docent ga je echt het gesprek aan met cursisten, je deelt je vakkennis en volgt ze in hun persoonlijke proces. In de lessen vindt ook veel uitwisseling plaats, over het werk dat ze maken of over dingen die ze meemaken. Dat maakt mijn werk als docent extra interessant.’
‘Grafiek is een oud ambacht, dat nagenoeg was uitgestorven. Gelukkig is het nu weer aan het opkomen, juist door de digitalisering heeft het een nieuwe impuls gekregen en hebben meer mensen er interesse in. Daarbij is het heel milieuvriendelijk en kun je er ook met nieuwe technieken mee werken. Dat vind ik fraai eraan. Grafiek vergt wel veel geduld, het is anders dan wanneer je direct op een doek schildert. Zelf vind ik dat trage element en het verrassingseffect juist aantrekkelijk. Dat probeer ik cursisten ook mee te geven en ze daarin te motiveren.’
‘In de lessen bied ik zoveel mogelijk technieken aan. Ik wil ze met allerlei manieren van grafiek kennis laten maken. We beginnen vaak met een eenvoudige krastechniek en maken dan een zelfportret, wat gelijk verbluffende resultaten geeft. Verder bepalen de cursisten zelf wat ze maken, ze vormen hun eigen beelden. Daarbij werken we veel met het oefenen van de kunstzinnige blik, al drijf ik mijn kunstenaarsvisie absoluut niet door, daarin laat ik ze juist vrij. Als iemand alleen maar bloemen wil maken, vind ik dat prima. In deze cursus draait het niet om een papiertje halen, maar om te ontdekken wat voor werk jij kunt creëren.’
‘Ik ben zeer geboeid door de relatie tussen de moderne mens en de natuur. In al mijn werk, en ook vaak in mijn lessen, komt de natuur als bron van inspiratie terug. Ik heb een enorme drang om naar buiten te gaan, de natuur in. Zonder telefoon uiteraard. Daar vind ik rust en ervaar ik minder prikkels. Elementen uit de natuur zie je ook terug in mijn eigen kunst.’
Koen heeft thuis wel vijftig kamerplanten staan, daar is hij ooit op zijn studentenkamer mee begonnen en inmiddels bezit hij een ware urban jungle.
Koen Moonen is opgeleid aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Hij werkt in de disciplines tekenen, fotografie en grafiek. Veelal combineert hij deze technieken in zijn werken. De natuur en bosrijke omgeving van Amersfoort zijn een grote bron van inspiratie voor hem. Zijn werken laten een karakter zien van verstoring, verdraaiing en verbreking. Hij werkt graag samen met andere kunstenaars, heeft meermaals geëxposeerd en organiseerde zelf een expositie met diverse kunstenaars rondom de actie van Serious Request in Amersfoort. Bekijk zijn werk op Instagram.
‘Onderzoekend werken met al die mooie materialen…’