Niki Romijn

Achtergrond
• Niki is theatermaker, regisseur, zangeres, componist en stemactrice.
• Ze begon op jonge leeftijd met muziek- en balletlessen, leerde zichzelf piano spelen en studeerde solozang aan het Conservatorium. Ze speelde jarenlang in musicals zoals Cats, schrijft en speelt eigen theaterproducties en spreekt al 20 jaar stemmen in voor tv- en cartoonseries. Daarnaast heeft ze altijd lesgegeven.  
• Sinds 2016 is Niki verbonden aan Scholen in de Kunst. 

Als docent 
‘Mijn veelzijdige achtergrond is de basis van hoe ik les geef. Ik heb al die jaren als theatermaker, als performer zoveel geleerd - ik voel dat ik daardoor genoeg in huis heb om door te geven aan mijn leerlingen en hen te inspireren. De vrijheid en het plezier die ik zelf ervaar bij muziek maken, spelen en dansen, wil ik graag delen. Samen dingen verzinnen, samen van niets iets maken, dat geeft zoveel energie en zelfvertrouwen!’ 

De les 
‘Ik heb een duidelijke visie en werk in mijn lessen graag ergens naartoe. Maar ik laat altijd ruimte over om in te kunnen spelen op de dingen die leerlingen zelf aandragen. Het vertalen van gevoel naar theater, daar help ik ze bij. Ik laat zien hoe ze hun eigen fantasie als inspiratiebron kunnen gebruiken en geef ze het vertrouwen dat alles kan en mag in de les. In een veilige sfeer durven ze meer uit te proberen en zichzelf te laten zien. Misschien helpt het dat ik zelf nogal klein ben en graag gek doe. Dan moeten ze enorm lachen en komen ze vanzelf los.’ 

Technieken 
‘Ik houd ervan de kinderen al doende dingen te laten ontdekken, ze spelenderwijs iets te leren. Vanuit het werken aan een voorstelling geef ik praktische ‘theatertips’ waar ze echt wat aan hebben en waardoor ze zich verder kunnen ontplooien. Alle facetten van het musical vak verpak ik in leuke theaterspelletjes waarbij er heel veel geïmproviseerd mag worden. Zo maken ze zich ongemerkt een heleboel theatertechnieken eigen.’ 

Energie 
‘Als kinderen vanuit hun eigen creativiteit hun best doen, is dat altijd goed. Ik zal dan nooit zeggen dat iets verkeerd is. Misschien wel: “Laten we een experimentje doen, dan doen we het even anders”. Maar ik kan ook streng zijn als ik weet dat ze het beter kunnen: “Hier ga ik geen kaartje voor kopen!” Dan gaat het vaak om de energie die ze erin steken. Ik wil dat ze gefocust zijn, hun best doen. Ook als het even iets minder met ze gaat – juist door extra energie geven kan je helemaal vergeten waar je nou mee zat.’  

Geluksmomentjes… 
‘Die gezichtjes als ze er helemaal inzitten... Kinderen blijven vaak moeilijk in hun eigen rol. Ze kijken naar elkaar, voelen gêne, of lachen om elkaar. Maar als het lukt, als ze er helemaal in opgaan, dat vind ik zo mooi!’