Achtergrond
• Christine studeerde Muziektherapie en haalde daarna haar lesbevoegdheid als docent muziek
• Vanaf 2001 is ze verbonden aan Scholen in de Kunst
• Christine geeft Muziekfabriek voor kinderen en ukelele-les voor volwassenen en kinderen
• Vanuit Scholen in de Kunst is ze docent muziek op verschillende basisscholen
• In haar vrije tijd speelt Christine viool in een folk-punkband
Als docent
‘Als ik iets van mezelf weet, is het dat ik ongelofelijk enthousiast ben, soms worden de kinderen in mijn groepslessen daar helemaal vrolijk-hieperdepiep van. Dan spreek ik mezelf soms even toe: rustig aan! Ik wil de kinderen zo graag laten ervaren hoeveel plezier je kunt hebben met muziek maken – hoe leuk het is om met elkaar te zingen, te spelen. Ik weet dat ik dan stiekem ook een heleboel andere dingen bij ze trigger. Ze leren bijvoorbeeld tegenstellingen in muziek herkennen zoals hoog-laag, kort-lang, hard-zacht, maat-ritme, zolang zij maar het gevoel hebben dat ze lol hebben in het muziek maken.’
Muziekfabriek
‘Ik zorg voor veel afwisseling in de les, zodat ik de kinderen steeds trigger om erbij te blijven. Ik zing veel, ik laat ze zelf dingen verzinnen, muziekjes componeren, en soms geef ik een beetje theorie en we beginnen met noten leren lezen. Ik neem altijd een instrument mee waar we naar kijken en luisteren. We eindigen meestal met een muzikaal spelletje.’
Ukelele-les
‘Ukelele wordt vaak gekozen door volwassenen die graag een instrument willen leren bespelen. Het is een toegankelijk instrument, waarmee je jezelf zingend kunt begeleiden en in korte tijd al echt muziek kunt maken. De ukelele-lessen zijn vooral in groepsverband in periodes van vijf weken. Maar ik heb ook individuele cursisten, voor korte of langere tijd. Het leuke is dat je in een aantal weken al veel kunt bereiken! Je redt jezelf al snel met een paar akkoorden. Er zijn bijvoorbeeld basisschooldocenten, die met de ukelele in hun klas kinderliedjes willen zingen en dat lukt wel na zeven weken. Het gaat voor mij ook hier om de lol van het muziek maken. Het is zo leuk om jezelf op deze manier te kunnen uiten. Mijn enthousiasme slaat over op andere mensen en dan hoop ik, juist bij volwassenen, dat ze zich vrij voelen. En dan gewoon, hup, gaan! Zingen, spelen! Wat maakt het uit wat anderen denken?!’
Geluksmomentjes…
‘Het stikt van de geluksmomentjes! Bij de kinderen bijvoorbeeld: als we iets maken met elkaar en het klinkt te gek, en ik zie de kinderen met rode wangen van plezier – daar word ik zielsgelukkig van. Of als ik ze in groepjes laat samenwerken en ze tillen elkaar naar een hoger plan. En aan het eind van het jaar hebben we een optreden met de kinderen van de Muziekfabriek. Dan staan ze allemaal op het podium, de ouders glimmend in de zaal, dan ben ik zo trots!’