Emmelie van Dongen

Achtergrond
• Emmelie studeerde creatieve therapie in Amersfoort en volgde later de opleiding voor theaterdocent aan de Hoge School voor de Kunsten in Utrecht.
• Vanaf haar 12e speelde ze toneel, onder andere bij Jeugdtheater Hofplein in Rotterdam.
• Sinds 2007 is Emmelie verbonden aan Scholen in de Kunst. Ze heeft inmiddels zeven vaste groepen met kinderen en jongeren.
• Vanuit Scholen in de Kunst geeft Emmelie theaterles op scholen in Amersfoort

Als docent
‘Ik ben heel speels met kinderen en ik merk dat mijn gevoel voor humor hen raakt. Ik geef les op basis van mijn expertise. Daarnaast luister ik graag naar wat een groep nodig heeft. Mijn doel is leerlingen te laten ervaren hoe fijn het is om je uit te drukken met je lijf; dat het je kracht geeft als je stevig staat; dat je met elkaar in verbinding bent als je samen dingen creëert. Dat is voor mij theater maken: onderzoeken hoe je samen iets overdraagt aan het publiek. Soms is dat een boodschap, soms een verhaal.’

De les
‘Het gaat in mijn lessen om het proces van het creëren, daardoor zijn de eindproducties misschien minder flashy als het gaat om bijvoorbeeld kostuums en decors. Ik vind dat de kracht van veel lessen bij Scholen in de Kunst, samen onderzoeken. Met kleuters geef ik les aan de hand van geleide fantasie, ik vertel een verhaal, zij spelen mee met de groep als geheel. Ik leg hen vragen voor wat er met de hoofdpersoon kan gebeuren en geef hen daarmee medeverantwoordelijkheid. Hoe ouder ze zijn, hoe meer zelfstandigheid ik kinderen geef. Soms maak ik gebruik van een bestaand toneelstuk, maar vaak werk ik vanuit een bepaald uitgangspunt. Met jongeren en tieners onderzoeken we bijvoorbeeld een bepaald thema. Ik vraag ze wat hen daarbij raakt en hoe ze dat herkennen uit hun eigen leven. Bijvoorbeeld tieners laat ik spelen met ‘de elementen’, ik laat ze onderzoeken: wat maakt iemand vurig, welke beroepen passen daarbij?’

Geluksmomentjes…
‘Ik heb zoveel geluksmomenten als juf, ik word zo vaak verrast. Soms laat ik ze in tweetallen een oefening doen, bijvoorbeeld een onderwerp bespreken en als ik dan rondloop… die gesprekken. Dan hoor ik kinderen van tien over de zin van het leven. Dan skip ik meteen de opdracht die ik bedacht had en zoek ik in het spel aansluiting bij die gesprekken. Geweldig.’