Pianoles pop

Jasper Lekkerkerk

‘Met plezier gaat het leerproces 100 keer zo snel!’

Achtergrond
• Jasper studeerde piano op de jazzafdeling van het Conservatorium van Amsterdam. Hij haalde zijn bachelor en master en volgde daarbij lessen in New York aan de Manhattan School of Music.
• Hij geeft sinds 2002 les bij Scholen in de Kunst.
• Jasper heeft een uitgebreide uitvoeringspraktijk. Hij heeft wekelijks jazzsessies in Miles, hij speelt in een jazz octet en in een bigband en geeft concerten met diverse gitaristen. 

Als musicus
‘Ik ben zelf ooit begonnen bij Scholen in de Kunst, bij collega Hans van Ham, als klassiek pianist, maar ik merkte al snel dat veel andere muziek ook mijn interesse wekte. Het pianospelen ging lekker en ik zag mezelf er wel mee verdergaan, maar niet in een klassieke setting. Toen ben ik dus jazz gaan studeren. Ik treed veel op als jazzpianist en dat versterkt het lesgeven. Mijn leerlingen kan ik motiveren als ze naar mij komen luisteren en zo begrijpen wat ik doe.’  

Als docent
‘Het allerbelangrijkste wat ik mijn leerlingen bij wil brengen is plezier in muziek maken, lekker spelen! Hoe ik dat precies aanpak? Dat gaat bij mij vanzelf. Hopelijk straal ik zelf plezier uit en werkt dat aanstekelijk. Ik ben denk ik niet de allerstrengste docent, een bewuste keuze want ik wil de leerling het plezier niet afnemen door te veel kritiek. Muzikaal wil ik ze natuurlijk heel veel bijbrengen. En ik hoop dat leerlingen op een gegeven moment de muziek kunnen spelen en uitvoeren die ze willen, en dat ze daar trots op zijn.’  

De les
‘Ik heb leerlingen van alle leeftijden. Bij beginners zijn de lessen niet heel anders dan bij klassiek. We verkennen de piano of het keyboard, leren techniek en noten lezen. Improviseren is van begin af aan wel al onderdeel van de les, dat kan goed met jonge kinderen. Later gaan we echt richting lichte muziek en popmuziek, met akkoorden en begeleidingen. De keuze van de muziek hangt voor een groot deel af van de leerling, soms hebben kinderen een uitgesproken smaak. Maar ik geef leerlingen ook andere ideeën mee. Iedereen kan in een van de bandjes hier op school. Het is niet verplicht maar wel hartstikke leuk en leerzaam. Er wordt dan een aantal weken achter elkaar gerepeteerd met de Band. Leerlingen treden daarna op tijdens speciale bandjes-voorspeelavonden in het Eemhuis of in het Kadecafé. Ook in De Kelder, Café Miles en in De IJsbreker in Leusden zijn regelmatig uitvoeringen van bands en leerlingen die zangbegeleiding doen.’  

Oefenen
‘Als het even kan, moet je thuis wel oefenen, maar als het druk is met school doen we het wat rustiger aan. Hoewel de verantwoording voor het studeren bij de leerling ligt, spelen ouders bij jongere kinderen een belangrijke rol – even helpen herinneren en bijvoorbeeld een vaste oefentijd afspreken. In mijn les wil ik graag gemotiveerde leerlingen die hun aandacht erbij hebben. Is dat niet zo, dan bespreek ik dat – vaak zit er iets achter. Want het draait om plezier: als iemand iets leuk vindt gaat het leerproces 100 keer zo snel.’  

Geluksmomentjes…
‘Uitvoeringen vind ik altijd leuk. Als iemand heel blij is met een optreden, word ik ook blij. Maar als het bij een leerlingen even niet zo goed gaat, en ze balen – en als ik ze daar weer bovenop kan helpen, ben ik ook weer blij.’ 

Marjan Tolboom

Ton Beckers

‘Die gelukzalige gezichten als leerlingen merken dat het mooi wordt’

Achtergrond
• Ton studeerde piano aan het Conservatorium in Hilversum, met als tweede hoofdvak elektronisch orgel en lichte muziek.
• Hij volgde een 2-jarige applicatiecursus Muziek en Informatica.
• Vanaf 1979 is hij als docent verbonden aan Scholen in de Kunst.
• Ton is dirigent van het Amersfoorts Salonorkest. 

Als musicus
‘Als jongetje had ik zelf pianoles op deze muziekschool. Ik zong ook in een kinderkoor en op een gegeven moment ben ik in plaats van zingen het koor gaan begeleiden op het orgeltje in de kerk. Ik nam orgellessen en later begeleidde ik ook grote gemengde koren. Na mijn opleiding ben ik me gaan verdiepen in muziek en elektronica en in digitale notatieprogramma’s. Inmiddels is het elektronisch orgel vervangen door keyboard, synthesizer en elektronische piano. Ik heb die ontwikkeling altijd nauw gevolgd.’ 

Als docent
‘Ik heb altijd docent willen worden, geen uitvoerend musicus. De passie, de lol die ik heb bij het muziek maken, wil ik overbrengen op mijn leerlingen. Ook als ik zie dat ze later niet de sterren van de hemel zullen spelen. Mijn doel is leerlingen te laten merken dat ze iets kunnen, weggetjes te vinden die we kunnen bewandelen waardoor iets lukt waar ze eerst moeite mee hadden. Het leuke is dat ik daar zelf ook nog steeds van leer.’  

De les
‘Met jonge leerlingen begin ik altijd auditief: het instrument verkennen, houding, vingers, en we gaan werken met liedjes die ze kennen. Daarna heb ik verschillende methodes aan de hand van boeken. Ik geef les zowel in klassieke als lichte muziek. Met keyboard gaat een leerling altijd de lichte kant op.’ 

Keyboard
‘Als leerlingen alleen voor keyboard komen om de leuke geluidjes, leg ik meteen uit dat je eerst de toetsen moet leren bespelen. We doen ook altijd piano-oefeningen voor de ontwikkeling van linkerhand – rechterhand techniek. Op het keyboard speel je met de rechterhand de melodie. De linkerhand doet akkoorden met automatische begeleiding, maar moet wel lenig blijven.’  

Repertoire
‘Ik werk hard om bij te blijven met de popmuziek. Het is leuk een kind van acht te kunnen verbazen:  

- “Wil jij Habibi van dj Boef spelen? Dat wordt lastig want het is een rap, dan moet je er zelf bij zingen.”

- “Meester! Dat jij dat kent!?”

Als je in deze richting lesgeeft, ben je altijd druk met repertoire zoeken. En vocale nummers instrumentaal maken. Maar zeker in de puberteit, als ze hevig met bepaalde muziek bezig zijn, moet ik kunnen ingaan op wat de leerling aanspreekt.’

Oefenen
‘Ik zeg vaak: “Ik kan veel, maar ik kan je niet instralen zodat je zomaar een stukje speelt.” Voor een deel ben ik als docent bezig met het bijbrengen van het besef dat er inzet nodig is, thuis oefenen. Dat bespreek ik met ouders. De meeste kinderen realiseren zich niet dat oefenen erbij hoort, ook al is het maar 5 – 10 minuutjes per dag. Het zit hem in regelmaat. Ik werd ook door mijn moeder binnengeroepen, met een lang gezicht omdat ik lekker aan het voetballen was.’ 

Geluksmomentjes…
‘Als ik terugkrijg wat ik geef. Soms denk ik weleens dat alles in een bodemloze put valt, maar als een leerling na een week terugkomt en ik hoor dat mijn aanwijzingen opgevolgd zijn, dan ben ik blij! En die gelukzalige gezichten als een leerling hoort dat er verandering is en dat het mooi wordt...’